الحب المستحيل الجزء التالت

فى نفس الوقت وفى بيت نور كان هناك حوارا دائراً

والدة نور : تعرفى يا نور احنا نسينا حاجه مهمه اوى ,,

نور : خير يا ماما ,, حاجة ايه ؟

والدة نور : الشاب اللى اخدك للمستشفى ,, وصلك لهنا وجابلى الدكتور ,, وكمان ضاعت كتبه بسببك ,, كل ده واحنا نسينا وقتها اننا نسئله اتكلف كام ,,

نور : يااااه فعلا يا ماما ,,ازاى نسينا الحكاية دى ,,

نور : يا ترى نوصل له أزاى بس دلوقتى

والدة نور : عموما احنا ممكن نتصرف .. يعنى نتسند على بعض و نروح

الشاطىء واهو زمانك بتقدرى تسندى على رجلك والا ايه ,,

نور : اه فعلا يا ماما الحمد لله احسن .. بس تفتكرى هنلاقيه؟ مش ممكن يكون سافر ؟

والدة نور : اهو نجرب ونروح لنفس المكان اللى اتقابلتم فيه وان شاء الله نلاقيه,

نور : يا ريت يا ماما ياريت .. دا شاب كويس اوى بصراحة ,,

نظرت لها امها نظرة عميقة فى عينيها وتبسمت فاحمرت وجنتا نور خجلا وقالت ..

نور : ااقصد يعنى انه شهم وكده ,, وكان ممكن اى حد تانى يستكفى بس انه يوصلنى المستشفى ويتصل بيكى بعد كده وخلاص ,, و .. و … يعنى كده

والدة نور : اه هو شاب شهم فعلا

والدة نور : انا هروح اعمل كوب شاى .. تحبى اعملك معايا ؟

نور : هه .. اه ياريت يا ماما

جلست نور تفكر ,, غريب اوى الشاب ده,, وابتسمت وهو ايضاوسيم ..ما هذا الذى افكر به واطلقت ضحكة خافته ,, اتمنى ان يكون لازال يذهب الى نفس الشاطىء ,, اتمنى ان استطيع ان اشكره مرة اخرى , ,, قطع افكارها صوت والدتها

والدة نور : نوور …نورر .. انتى روحتى فين ..

نور : هه ايوه يا ماما منا هنا اهو هروح فين يعنى .
.
والدة نور : اصلك كنتى سرحانه كده وزى ما تكونى فى دنيا تانيه ,,

اطرقت نور راسها خجلا : اسفة يا ماما مخدتش بالى

نور: ماما هو مش احنا قولنا هنروح الشاطىء النهاردة ؟

والدة نور : ايوه طبعا ان شاء الله ,, نخلص الشاى وننزل ,,

نور : طب ااقوم اغير بقا و …

ارتفع جرس الباب فقالت نوور ,, : يووو ادينا حد جالنا ياترى مين ,,

دلوقتى نتأخر ويمكن اليوم يروح ومنعرفش ننزل ,,

والدة نور : افتحى بس الاول ان شاء الله خير .. تلاقى البواب جايب طلبات البيت ولا حاجه

ذهبت نور فى خطوات بطيئه لفتح الباب وهى تفكر ,, كان زمانا نزلنا قابلنا احمد ,, ايه الحظ ده بس ,,

وامتدت يدها لتفتح الباب ,,,,

نور : احمد .. مش معقول ..!!

احمد : ازيك الاول .. رجلك عامله ايه دلوقتى

قدم لها بوكيه الورد وابتسم قائلا : اتفضلى

نور : الله .. حلو اوى

أجابته فى شئ من الخيال فحتى هذه اللحظه لم تقتنع أنه هو نفسه

من تراه …أنه هنا فعلا …..سرحت كثيرا و طال الصمت إلى أن

ارتفع صوت والدة نور : نور .. نور .. مين يا بنتى ..

نور : ياااه ايه اللى انا عملته ده.. ازاى مقولكش اتفضل

نور : اتفضل اتفضل ..

احمد : اشكرك

والدة نور : استاذ احمد ,, ازيك يا ابنى والله انت ابن حلال دا احنا كنا لسه فى سيرتك وكنا نازليين جاينلك ..

احمد : ما هو انا يا طنط فكرت انكم هنا لوحدكم وحالة نور .. وحضرتك

كنتى تعبتى .. فحبيت اجى اطمئن عليكم ..

والدة نور ,, ربنا يجازيك كل خير ,,

احمد : فى الحقيقة يا طنط انا كان ليا سؤال ,,

والدة نور : اتفضل يا ابنى اسئل

احمد : يعنى انا كنت بفكر ان حضرتك ونور هنا ومفيش حد يقدر يساعدكم فى الظروف دى ,,حضرتك أنا جاركم قريب هنا ممكن أساعد لو أحتجتم أى حاجه و ممكن أساعد نور بردوا تروح البحر زى ما بتحب وحضرتك معاها طبعا ..

والدة نور : بس يا ابنى احنا كده هنتعبك ونربطك بينا

احمد : لا ابدا يا طنط مفيش تعب ولا حاجة ..

والدة نور : طيب هو احنا كمان كان لينا سؤال ..

احمد : اتفضلى حضرتك

والدة نور : يعنى معلش يا ابنى اعذرنى يوم ما حصل اللى حصل نسيت اسئلك انت دفعت كام فى المستشفى وللدكتور وكل الحاجات دى,,

احمد : يا طنط حضرتك بتتكلمى فى ايه ,,الموضوع خلص خلاص و انسيه تماما ,و انا مش ممكن اخد اى حاجه .. وارجوكى انا هزعل لو اصريتى

نظرت له نور فى اعجاب حقيقى وقد كانت طوال الحديث صامته تتأمله

والدة نور : انا مش عارفه اقولك ايه ولا اشكرك ازاى .. مفيش حد بيعمل كده دلوقتى ,